Dzien 43

Sobota - od jakiegos czasu budze sie w okolicach godziny piatej rano. Smieje sie ze to gen babki Malgorzaty. Bo u nas w rodzinie byl mezalians. Moj pradziadek Korczynski ( ktorego pamietam jako malutkiego, zasuszonego staruszka, ktory zmarl w wieku 101 lat) ozenil sie z chlopka. Ponoc zostal czesciowo wydziedziczony za to, ale chlopka Malgorzata okazala sie byc filarem rodziny, trzymala w ryzach troche hulaszczego meza ( ponoc dziadek mial wytrenowanego konia, co go z karczmy nocami przywozil) i wychowala 12 dzieci. Wiecej nic o babce Malgorzacie nie wiem, ale mysle ze ta milosc do grzebania sie w ziemi, moje ranne wstawanie, moja mrzonki ze wrocilabym na polska wies, uczylabym w szkole dzieci i popludniami grzebalabym sie w ziemi, jak nic musza byc pamiecia babki Malgorzaty we mnie. I czasem mysle o babce Malgorzacie. Musze mame o nia zapytac.

Dzis moj perfekcjonizm ma szanse ma owladnac calkowiecie i zrobic ze mnie jeden wielki klab nerwow, stad ta poranna notka. Moj dom jest bardzo przyjemny ale do perfekcji mu daleko. A mam w sobie impuls, ze jak ktos do mnie przychodzi, to powinno byc wszystko perfect. Jakby moje kolezanki byly inspekcja sanitarna. Dlatego mantra na dzisiaj bedzie:
LAUGH
LOVE
LISTEN

I w ten weekend bede koncetrowala sie na radosci z zycia. Przyjemnosciach - koncept niezwykle trudny dla mnie. Sprawozdanie wieczorem.

_________________________________________________________________

I did laugh, love and listen.

Bylo serdecznie, cieplo i milo. Bez stresu. Bez nerwow. Mam coraz wieksza wprawe w zapraszaniu ludzi do domu. W przyszlym tygodniu robimy obiad dla przyjaciol.Dom zaczyna zyc przyjaciolmi, tak jak kiedys o tym marzylam.