Sometimes that mountain you've been climbing is just a grain of sand / What you've been out there searching for forever is in your hands / When you figure out love is all that matters after all / It sure makes everything else seem so small — Carrie Underwood, “So Small”

Czasami gora na ktora sie wspinasz, okazuje sie ziarnkiem piasku.

To czego od zawsze szukalas jest w Twoich rekach.

Jesli zorientujesz sie ze tak naprawde  to milosc jest nam najbardziej potrzebna w zyciu.

Wtedy wszystko inne bladnie.


Jak o tym napisac zeby nie splycic? Na mysl przychodza rozne odcienie milosci. Jednym z odcieni milosci jest wspolczucie. Wspol-odczuwanie. Umiejetnosc zalozenia butow drugiego czlowieka. 

Ale mam wrazenie, ze tak naprawde da sie to zrobic tylko wtedy jak doswiadczymy swoich niewygodnych butow, przejdziemy w nich kawalek zycia i  zorientujemy sie ze cisna jak cholera i ze dalej sie tak nie da.

Zastanowimy sie skad te buty.  

Czy  ktos nam powiedzial ze taka moda i tyle ludzi w nich chodzi, a nas cisna, wiec pewnie z nami cos nie tak?

Moze od dziecka w tych samych butach, i staly sie juz za ciasne? 

Moze to ktos w naszym zyciu twierdzi  ze wlasnie w tych butach musimy, a nam sil lub odwagi brak, zeby powiedziec, zeby sam/sama te buty zalozyli, a nam pozwolila zadecydowac co i jak?

A moze one wspaniale wygladaly na wystawie, i w tych pieknych reklamach, ktore obiecywaly ze  wraz z tymi butami przyjdzie tez ta radosc i ten usmiech i te piekne wlosy, i ten porzadek w domu tam w tyle i tak bardzo chcialo sie wierzyc ze tak bedzie ( Oj niejedna rzecz tak kupilam, ale sie okazalo ze te buty bez photoshopa sprzedaja.)

No ale jak juz czlowiek wreszcie -  w  tych swoich butach, z ulga ze nie cisna, nie gniota, nie drapia,  ze wreszcie w swojej skorze- z tymi wszystkimi zmarczkami- jestesmy, to wtedy ma szanse na wspol-odczuwanie. Bo wie jak sie chodzi w cisnacych butach. Wie, ze mozna je zmienic. I chce sie tego dla innych. I dla siebie tez,  bo co to za przyjemnosc spedzac czas z ludzmi narzekajacymi, obolalymi lub udajacymi ze te szpilki najwyzsze na swiecie i w kolorze czerwonym to takie wygodne i to ich codzienne zycie. 

I sama mam kilka takich szpil. Na chwile je moge wlozyc, moze czasem do pracy jak wazna musze byc, ale jak juz usiade z kims na kanapie z kubkiem herbaty, to szpile w kat ide, i na bosaka rozmawiamy. A to tylko mozliwe jesli juz tych butow i masek nam nie potrzeba  kiedy siedze obok drugiego czlowieka..

A jak juz po ulicy maszeruje, to chce  w takich butach, co mi pozwola podskoczyc, jak mam ochote,  i  czasem zatanczyc w deszczu, smiejac sie do rozpuku. Zyc tak do chmur. I zawsze tak jest, ze  zaraz sie ktos takich  butach co to gotowe do tanca sa,  sie przylaczy.

.

Milosc, wspol-odczuwanie zaczyna sie od siebie. I wtedy zadziwiajace, ile ludzi chetnych do zrzucenia butow i usiascia ze mna na kanapie mojego zycia.  W zimie  tym kubkiem gotacej herbaty z cytryna ( kubek troszke moze byc nadbity, ale moj ukochany). W lecie moze z lampka zimnego Pinot Grigio ? Co tez troche cytryna smakuje, tam gdzies na koncu.  Ile rozmow glebokich. Ile smiechu, radosci i czasem lez co to z serca plyna.

 Tak Anne Lamott moja siostro literacka:

“My mind is a neighborhood I try not to go into alone.”

Moje myslenie to cale moje sasiedztwo, lepiej w nim byc z innymi. Bo wtedy strachy bardziej na lachy, i z motyka latwiej na slonce.

FAST from making a big deal of out something that isn’t.

POST od wyolbrzymiania problemow, tam gdzie ich nie ma. Oj tak. Tego sie ucze codziennie. Widzenia co wazne , a co mniej wazne.

PRAY — spend at least 20 minutes in meditation or other contemplative prayer today.

MODLITWA spedz co najmniej 20 minut na medytacji dzisiaj. OK. 20 minut to strasznie dlugo dla mnie Nie usiedze tyle. Bedzie to usialo byc cztery razy po piec minut:)

GIVE a helping hand to someone in need today

PODAJ reke komus potrzebujacemu. OK. Bede miala do tego okazje. Codziennie sie ma, jak sie ma oczy otwarte. Bo ta reke, to moze po prostu byc pare slow. Albo czasem pare groszy.